Türk İş Hukukunda Asgari Süreli İş Sözleşmesi

Özel hukuk sözleşmelerine hakim olan sözleşme serbestisi ilkesi gereği, tarafların diledikleri şekilde iş sözleşmesi tesis edebilmesi mümkündür. Bu sözleşmelerin geçerliliği ise kanunun emredici hükümlerine, ahlaka aykırı ve konularının imkansız olmamasına bağlıdır. Sözleşme serbestisi iş hukukunda da kural olarak geçerlidir.

Bu bağlamda 4857 sayılı İş Kanununun 9. maddesinde tarafların Kanun hükümlerine bağlı kalmak şartıyla istedikleri türde sözleşme kurabileceklerini düzenlemiş ve bazı sözleşme türlerine örnek olarak yer vermiştir. Mevzuatımızda açıkça düzenlenmemekle birlikte sözleşme serbestisi kapsamında düzenlenmesi mümkün olan sözleşmelerden biri de asgari süreli iş sözleşmesidir. Asgari süreli iş sözleşmelerinin varlığı öğreti ve yargı kararlarında kabul edilmiş fakat tabi olacağı yasal esasların kanun koyucu tarafından hüküm altına alınmaması bu sözleşmenin hukuki niteliğini ve sonuçlarını tartışmalı hale getirmiştir.

Bu çalışmada asgari süreli iş sözleşmesinin hukuki niteliği, kuruluşu ve sona ermesine ilişkin hususlar sözleşme türünün kendi dinamikleri çerçevesinde öğreti ve yargı kararları ışığında incelenmeye çalışılmış, hukuki sorunlara ilişkin önerilerde bulunulmuştur.

	Genel Olarak İş Sözleşmesi
	Asgari Süreli İş Sözleşmesi Kavramı ve Kurulması
	Asgari Süreli İş Sözleşmesinin Sona Ermesi ve Hukuki Sonuçları