^{Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında}Geri Göndermeme İlkesi

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin Türkiye aleyhine vermiş olduğu kararların içeriğine bakıldığında ise Türkiye'de uluslararası anlamda yerinden edilmiş kişilerin korunma başvuru süreçlerinde etkin hukuki yollara başvuru hakkının kullandırılmadığı, bilgi edinme haklarının kısıtlandığı ve kabul ve barındırma merkezlerinde insanlık onuruna uygun olmayan koşullar içerisinde yaşadıklarından bahsedilmektedir.

Çalışma da ilk etapta konunun daha iyi anlaşılabilmesi için uluslararası anlamda yerinden edilmiş kişiler ve bunlara uluslararası sözleşmelerde verilen adlandırmalar ele alınmış. Sonrasında çalışmanın çıkış noktası olan non-refoulement (geri göndermeme) ilkesinin uluslararası ve bölgesel sözleşmelerde nasıl anlaşılıp yorumlandığı ortaya koyulmaya çalışılmış. Diğer devletler ve kendi iç hukukumuzda bu ilkenin nasıl yorumlanıp uygulandığı ve tarih içerisinde de nasıl bir değişim geçirdiği Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi bağlamında Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararları üzerinden somutlaştırılarak anlatılmaya çalışılmış.

	Geri Göndermeme İlkesinin Kavramsal Çerçevesi
	Geri Göndermeme İlkesinin Hukuki Boyutu
	Uluslararası Sözleşmelerde Geri Göndermeme İlkesi
	Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Geri Göndermeme İlkesi
	Türk Hukukunda Geri Göndermeme İlkesi