^{İş Hukukunda}Dinlenme Süreleri

İşçiye tanınan en temel haklardan birisi dinlenme hakkıdır. Dinlenme hakkı, işçinin beden bütünlüğünün, maddi ve manevi varlığının ve özel hayatının korunması amacıyla işçiye tanınmış bir imkanı ifade etmektedir. Dinlenme hakkıyla işçinin çalışacağı sürelere bir sınır getirilmiş olmakta, bu suretle işçiye dinlenmesi, kendine zaman ayırabilmesi ve ailesiyle vakit geçirebilmesi için gerekli olanaklar sunulmuş olmaktadır. Dinlenme hakkı neticesinde işçinin belirli süre zarflarında çalışması kesintiye uğratılarak işçiye günlük ihtiyaçlarını karşılayabileceği, sosyal yaşamını ve gelişimini devam ettirebileceği bir zaman dilimi sağlanmaktadır. Söz konusu hakkın somutlaştırılması ve uygulamaya geçirilmesi ise, işçiye çeşitli türde ve yeterli uzunlukta tanınan ve kullandırılan dinlenme süreleri vasıtasıyla gerçekleştirilmektedir. Bu doğrultuda işçilere ara dinlenmesi, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatiller, yıllık ücretli izin, ebeveynlik izni, süt izni, mazeret izni, hastalık izni gibi çeşitli dinlenme sürelerinden istifade etme imkanı tanınmış.

Çalışma kapsamında konunun soyut ve teorik kısmını oluşturan dinlenme hakkı ile, konunun somut ve uygulamadaki uzantısı konumundaki dinlenme süreleri incelenmiş.

	Dinlenme Hakkı ve Dinlenme Süreleri Kavramları, Tarihsel Gelişim ve Uluslararası Hukuk Metinlerine Yansıması
	Dinlenme Hakkı ve Dinlenme Sürelerinin Türk Hukukunda Gelişim Süreci ve Güncel Hukuki Durum