Bilişim Alanında Kişisel Verilerin Korunması

Türk Ceza Kanununun kişisel verilere karşı işlenen suçlan düzenleyen 135. ve 136. maddeleri yazılı ya da elektronik ortamda saklanan kişisel verileri bir ayırıma tabi tutmadan cezalandırmaya yöneliktir. Bu nedenle sadece bu iki maddenin varlığı, bilişim alanın yükselen bir hızla kişisel veri depolanmasında kullanılması karşısında yeterli olmayacaktır. Açıklanan nedenle kişisel verilerin korunması, TCK'nin bilişim alanındaki suçları düzenleyen 243. ve 244. maddeleri ile birlikte değerlendirilmelidir. Bir bakıma sentez mahiyetinde olan bu konu, yargısal faaliyet açısından da yeni bir alan olduğundan içtihatlar ve bilimsel veriler ile birlikte incelenmelidir.

Çalışmanın birinci bölümünde elektronik ortamda saklanan kişisel verilerin elde edilmesi ve kullanılması yolu ile işlenen suçların ortak özellikleri incelenmiş olup kişisel veri kavramı, bilişim konusunda temel bilgiler, suçun koruduğu hukuki yararlar, ilgili uluslararası ve ulusal düzenlemeler, Türk Ceza Kanununda kişisel verilerin korunmasına ilişkin suçlar ile bilişim suçları anlatılmış. İkinci bölümde suçun unsurları incelenmiş. Bu bölümde suçun maddi unsurları, hareket, netice, nedensel bağ, hukuka aykırılık unsuru ve hukuka uygunluk nedenleri, suçun manevi unsuru, suçun aktif ve pasif süjesi, suçun özel görünüş şekilleri, teşebbüs, içtima, zamanaşımı konuları yer almış.

	Uluslararası Mevzuat
	5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
	6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu
	İlgili Yönetmelikler
	Yargıtay Uygulamaları
	Suçun Soruşturma ve Kovuşturma Aşamaları